چندی سال است که اکثریت مردم با مسئله کلاهبرداری کوچک و بزرگ مالی مواجه شده اند و بسیار توانایی احقاق حق خود را نداشته و نسبت به وصول مطالبات خود به جهت نداشتن آگاهی کامل روی به سمت تعدادی از افراد غیر حرفه ای و در اصطلاح شرخر می‌نمایند و در تعدد آن کسب و کارهای بزرگ و کوچک نسبت به این امر مستثنا نیستند و برای وصول مطالبات خود نیازمند به افراد واجد شرایط می‌باشند که علاوه بر حفظ ارزش پول آن کسب و کار نسبت به آن زمان توانایی کنترل نقدینگی هم داشته باشند.
در یک روش که می‌توان آن را غیرحقوقی و حتی در برخی موارد غیرقانونی دانست، شخص دائن (طلبکار) سعی می‌کند با مراجعه به خود شخص مدیون درصدد وصول مطالبه‌ به حق خود برآید. در این صورت وی ممکن است به روش‌هایی متمسک شود که در عین غیرحقوقی بودن، غیرقانونی نیز می‌باشند. مانند حالتی که با توسل به ابزارهایی هم‌چون تهدید برای احقاق حق خود گام برمی‌دارد. بدیهی است که توسل به چنین روش‌های مجرمانه‌ای نه تنها موجب درگیر شدن شخص طلبکار در یک پرونده‌ کیفری و ورود به دادگاه‌های کیفری می‌شود، بلکه وصول مطالبات حقوقی او را با تأخیر نیز مواجه می‌سازد.

مختصرا:
I ) از دست دادن ارزش پول از گذشت تاریخ چک و سفته و هرگونه سند تجاری
II) انجام تخلف و جرم به دلیل استفاده از افراد و امکانات غیر قانونی
III) عدم اجرای درست اقدامات بستنکاری